.

Wciaz biegne przed siebie
w czlonkach mych niecierpliwosc
chorobliwa zadza pcha w krzykliwosc
absurdu i zaden z bogow nie wie

co tak naprawde siedzi we mnie
czy duszy mojej pozadanie
czy tez serca ciagle czekanie
doprawdy i nie wiem co mnie sle

wciaz naprzod w pedzie zapomienia
i gnam tak od wiekow niestrudzony
i straszy ksztalt wychudzony
tych co wejrza w swe wspomnienia

a oni dla mnie tylko chwil mgnienia
zatracony w swym pedzie
nie obchodzi mnie co jest czy bedzie
pragne tylko chwili wytchnienia