Konrad - Imię rycerzy i książąt, przywędrowało do nas w średniowieczu z Niemiec. Zawsze chodzi osobno od stada mgłą zadumania osnuty. Brzydzi się sprośnej mowy, grubych, prostackich słów o kobiecie. Świetny matematyk, dobry muzyk, filozof wybitny, cierpliwy pedagog od uczniów serdecznie kochany. Rzadko bywa zdrów, nieraz widać, że cierpi i blednie, jak gdyby ginął od ukrytej rany. Sny ma trudne, zawiłe, pełne znaczeń do spełnienia. Kroczy przez życie plącząc się w cyfrach i gwiazdach. Typowy Konrad jest człowiekiem twórczym i błyskotliwym, o żywym umyśle, samodzielnym, niezależnym; kształtującym swój los niezależnie od tradycji i zewnętrznych nacisków. Z natury sprzyja mu szczęście, co jest bardzo ważne, jako że Konradowie mają nieprzeciętne zamiłowanie do przygód, ich cele są ryzykowne, a droga przez życie bywa mało zbadanym szlakiem. Często już w młodych latach przechodzą Konradowie jakąś "twardą szkołę", ale za to w późniejszym wieku śmiało mogą służyć innym przykładem.
Nie lękam się trudów, jestem śmiały i zdecydowany, niezależny i pewny siebie, jednym słowem Twardziel
Nigdy się nie poddaje, zawsze obstaje przy swoim zdaniu, i bronię swojej racji. No Cóż z natury jestem uparty i stawiam wysokie wymagania Sobie i innym
Często działam impulsywnie, mam zamiłowanie do przygód i ryzyka, a nie pokorna i rogata dusza wiedzie mnie ku nowym nie przetartym szlakom, Stale do przodu. Zazwyczaj spotyka mnie szczęście
odważnie stawiam czoło przeciwnościom (niestraszne są mi nawet przedmioty ścisłe
) Nie spoczywam na Laurach. Jestem Prawdomówny, szczery, śmiało wypowiadam swoje poglądy, a w razie kłopotów można liczyć na moją dłoń i zrozumienie....