Choorus

Pewny siebie, bywa, że bezpodstawnie. Potrafię i bardzo lubię rozmawiać na poważniejsze tematy, można powiedzieć niecodzienne. Lubię siebie za niezależne myślenie, nie uleganie modzie i trendom.

Każdy z nas ma różne twarze. Jedne lubiane bardziej, inne mniej, te powszechnie znane i te, o których we bardzo niewielu. W każdej z nich zawarta jest część prawdy o każdym z nas. Każde "ja" jest jak cień bursztynowej lampy na ścienie. Inne w zależności od tego jak pada światło. Wielką pracą człowieka pragnącego poznać samego siebie jest poznawanie kształtu własnej duszy, której nie może zobaczyć, a jedynie poczuć. Nie inaczej jest ze mną.
Większość widzi we mnie przemądrzalca, strzelającego czasem dziwnym tekstem, bez związku z sytuacją. Mają rację.
Część twierdzi, że można na mnie liczyć i że lubię pomagać ludziom. I Ci się nie mylą
Inni lubią ze mną rozmawiać, każdy o czym innym.
Ci z pasją umieją sprawić, bym zamienił się w słuch.
Ci, którzy znaleźli chwilę, by zatrzymać się koło mnie i popatrzeć na piękny świat wiedzą, że w moim języku zwroty: rozmawiać i prowadzić dialog mają różne znaczenia, a ja znacznie bardziej wolę to drugie.
Poszukujący sensu w naszym ziemskim bałaganie wiedzą jak wiele pytań mają ze mną wspólnych.
Nie znam siebie, jednak każdego dnia chcę się odkrywać dalej, mimo iż nigdy nie poznam całości, to cieszę się każdym kawałkiem mnie samego wyciągniętym z półmroku.