Forum

Ach, żeby tak, zakochać się jak w filmie...
i nawet cierpieć z miłości i płakać po nocach, ach...
Snuć się mętnie, między drzewami, spomiędzy traw
zrywy motyli wyciągać spojrzeniami tęskniącymi...
Ach... czuć, że łomoce dusza na każdą myśl, i budzić się we łzach, ach...
Strach, że taka miłość nie nadejdzie, nie daje mi motywacji, by żyć.
Chcę kochać! Ale jak? kiedy nie mam miłości,
a życie jak piach przesypuje się przez ręce...?
Bach, trach i ciach!
Mam!... Mam upragnioną MIŁOŚĆ - uczucie jak w piosence, wierszu, telenoweli!
Wszystko się plącze i My poplątani, spragnieni siebie, wniebowzięci, bezmiernie oddani
kochamy się! kochamy najwięcej, najpiękniej!
Czuję, że wreszcie istnieję!
Palcem przenoszę góry, popycham księżyc, zatrzymuję słońce.
Jak bosko, Boże!... Kocham Cię za tę miłość, za całe to DOBRZE!
...Szkoda tylko, że My - w osobne życia uwikłani - nie możemy być ze sobą codziennie...
Jedno tu drugie tam... zupełnie jak w piosence.
Ach, dlaczego muszę tak bardzo cierpieć? snuć się między drzewami,
na wiatr upuszczać ziarna łez, bo My jesteśmy tak - nieszczęśliwie zakochani.
Drży ciało na każdą myśl.
Boże jak ciężko, jak NIE DOBRZE!
Ach, żeby tak: nie kochać, nie istnieć!.. Już nie mam sił dalej żyć!
Chcę umrzeć, nie budzić się we łzach, nie przymierać z tęsknoty więcej!
Ale jak? kiedy mam miłość jak w piosence?
Czas bezlitośnie rozciąga wnętrze, piach zasypuje już nie tylko ręce.

,,,jakiś On....jakaś Ona....a jednak, coś ich łączy...jakaś splątana nić...jakieś ludzkie marzenia...niestety, nie do spełnienia...odrobina ciepła, radości, chwilowe uniesienia............
a czas płynie..wartko..to znów leniwie...
Każde z nich myśli inaczej...inaczej rozumie..waga słów również inna...każde kroczy przez życie własną ścieżką...wciąż dumnie i niezrozumiale...
Czy się kiedyś spotkają?
Ocierają się o siebie niemal codziennie...czy ta historia ma finał?...pomysł na to marny..........
....jakiś On,...jakaś Ona.......

Ech co za grzech... Jacy by nie byli,z entuzjazmem do życia podchodzić...

Co zbawienie nam,czy piekło Byle życie nie uciekło Jeszcze będzie czas umierać Żyjmy tu i teraz

Miliony Was i miliony nas a tak trudno spodkac KOGOS kto kocha tak jak ja. Pustka i samotnosc pomalu ale skutecznie niszczy organizm. Tylko NADZIEJA umiera ostatnia

Ile mozna szukac sluchac komplementow jaki ja jestem marzyc snuc plany a potem wszystko peka jak banka mydlana. Isam wkacu niewiem czy to bylo na jawie czy to zwykly sen.

Upada sie latwo lecz wstac wyleczyc rany by isc dalej w moim przypadku jest bardzo trudne.

Masz racje ale ile mozna? Czasami przychodzi czas i trzeba pogodzic sie z swoim losem. Ale jaj tu zyc bez milosci

eltek - rozdzieranie szat nic nie zmieni - trzeba się ogarnąć. Powtórzę się (bo pewnie ktoś już to czytał) - mamy jedno życie, nikt nawet Ty, nie będzie miał dwóch żyć. Szkoda tracić czas na użalanie się nad własnym losem.

Skoro jest też literacko dodam:
"Samotność jest niezależnością, życzyłem jej sobie i zdobyłem ją po długich latach. Jest zimna, o tak, ale jest też cicha, cudownie cicha i wielka, jak zimne, ciche przestworza, po których wirują gwiazdy."
Herman Hesse - Wilk stepowy

Masz racje woland tylko jak wiele czasu i sil trzeba by z tym sie pogodzic gdy czlowiek serce cialo i dusze oddal by chodz odrobine zmienic czyjs los. Oddajac sie swiatu wierzysz ze w ten sposub w chodz odrobine zasluzysz na lud szczescia. Niestety nie tendy droga.

Ależ ja mam szczęście - wiele szczęścia, bo nauczyłem się nie brać trosk i zwykłych problemów za życiowe porażki. I tak, właśnie tak, oddając się światu - czyli będąc otwartym i uśmiechniętym, życzliwym i żartobliwym - przekonałem się, że spotka mnie nie tylko łut, ale całe garście i funty szczęścia. I właśnie tędy droga - ktoś kiedyś tu napisał - wpierw poznaj i zaprzyjaźnij się - nie licz na miłość od pierwszego wejrzenia. Najpierw uwierz w siebie i pomyśl o sobie, że jesteś wartościowym człowiekiem. Nie zaś tym, który nie może znaleźć - przestań szukać, a zacznij poznawać i rozmawiać.

maat - do licha - siedzieliśmy chyba w tej samej oślej ławce...

Taaaak...i sporo w tym racji..

oczywiscie do wypowiedzi maat sie odnioslam..

wiedziałem, że to był ktoś mądry...

Piekne i madre slowa Margaretko

woland, nie tylko z oczu dobrze Ci patrzy (jak mawiała moja babcia), ale umysł i serce masz otwarte. Takich ludzi bardzo sobie cenię.Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego tu pobytu samolotowa kierownico. Oczywiście, że jestem też podobnego zdania co Ty w swej ostatniej wypowiedzi.

Hmm no to tyż prowda..

Woland,dziś po raz drugi słyszę słowa podobne do tych,które Ty napisałeś.Ktoś powiedział mi,że za bardzo szukam,zamiast podejść do świata,życia,ludzi z mniejszymi oczekiwaniami.Niestety,to prawda.Jednak dziś ktoś pomógł mi coś zrozumieć,być może jest to początek odnalezienia siebie..

Wiesz Woland kazdy czlowiek jest inny ale jesli ktos z nas przezyl ta naj prawdziwsza piekna nieskazitelna milosc to niewierze ze po mimo porazki znow niebedzie jej szukal.