Forum

to ja właśnie na wagarach jestem tylko wpadłam,bo tampeczki w szatni zostawiłam

Oj, jak dobrze, ze się zrozumieliśmy z tą przenośnią, oj bardzo dobrze, a nawet lepiej.
Tylko jest jeden mały problem - ja nie lubię udawać i oszukiwać, jestem cholera strasznie uczciwy i udawanie jest dla mnie niehonorowe. Jak ja umiem, to ja wiem, ze umiem i nikt mi nie zdoła wmówić, że nie umiem, bo poślizgnąłem się na bzdetach. A jak nie umiem, to nawet nie staram się kombinować i idę sobie na wagsy, by o tym nie myśleć. Chciałbym się dowiedzieć, czy jesteśmy naprawdę tacy puści, czy tylko tak udajemy.

Wiesz, naprawiałam kiedyś piec gazowy i nie umiałam. Od tego czasu jeśli czegoś nie umiem, mówię nie umiem i nie ruszam, bo można zrobić wielkie bum. Do takich spraw nie muszę nawet iść na waksy, bo się postawię i mówię, że nie i koniec. W życiu czasem trzeba kombinować, żeby przynajmniej osiągnąć partnerski kompromis. Np. Kochanie, możesz iść na mecz, ale ja idę do fryzjera. Wszyscy zadowoleni niby. Dalej - kochanie, tylko ja na tego fryzjera potrzebuję 250zł. To co to za fryzjer To chcesz iść na ten mecz, czy NIE ! Nie jesteśmy puści. Osiągamy kompromis.

Oooo, witam Cię Agi, cóż za miłe przywitanie
Ja tu nie od nauczania, bo nie zgłębiłem jeszcze wszystkich tajników w temacie, by poczuwać się do roli nauczyciela, prędzej pomocnego kolegi, który nie lubi jak na klasówce podrzuca mu się ściągę, gdy pisze samodzielnie.
Czemu zaraz wpadłaś - zawsze możesz powiedzieć, że Ci burek sąsiadów pogryzł worek i porwał trampki - dostaniesz nowe, takie modne, wyżyjesz się na znienawidzonym worku i dostaniesz ładniejszy...

Widzę, że się ,,lubicie"

Ależ ja tu na prawdę wszystkich lubię, tylko mój sposób okazywania sympatii trochę kuleje, jak widać niestety.

A co do historii z fryzjerem, to raczej trochę wymuszony ten "partnerski kompromis", ale pewnie się nie znam.

nic Ci nie kuleje lubię(taka ułomność)czasem podrasować komórki małym buncikiem na statku

kompromis jest dobry,a nawet konieczny i chroni przed zgrzytami,ale to nie znaczy,że przychodzi łatwo i nie jest w jakimś stopniu wymuszony na kimś czy po prostu w samym sobie....ważne,by fakt pójścia na kompromis nie oddalał nas od drugiej osoby

Widzisz, każdy ma swojego ,,świra". ,,Sympatia inaczej" . Wiesz, jesteś ode mnie 20 lat młodszy, to się jeszcze nauczysz nie ode mnie i nie jednego ,,partnerskiego kompromisu". Grunt to poczucie humoru.
Negocjacje w sprawie osiągnięcia kompromisu uczniowskiego między nami polegały by już z pewnością na dyskusji gdzie i w które miejsce pójść ,,na waksy". Bo ja chcę do Gdaska, gdyż tam mam bliżej, a Ty z pewnoiścią wybrał byś inne miejsce. No i widzisz. Obydwoje chcemy iść na ,,waksy", ale czy się dogadamy

Ja to bym wolał iść na wagsy gdzieś nad jakieś zaciszne jeziorko, niżeli do jakiejś dużej aglomeracji miejskiej. A nauczyć, to będe się musiał jescze wiele, oj wiele - całe życie się uczymy i głupimi umieramy, niestety.
Agi, aż mi się nie chce wierzyć, iż ta "ułomność" nie skłoniła Cię do wyżycia się na tym znienawidzonym kujonie - moolionie.

jeszcze nie czas ...złych belfrów najlepiej się wspomina

Oj tak, co trzeba przyznać, to trzeba przyznać - gdyby nie ta wredna nauczycielka z matematyki w podstawówce, to pewnie nie zaszedłbym tak daleko - normalnie kocham ją za to!

Aż tak daleko CHODZIŁEŚ zamiast siedzieć grzecznie i uważnie na zajęciach i słuchać psorki?"P

Nie wiem, co masz na myśli Bomi, ale ta stara wie... wspaniała nauczycielka potrafiła wymusić na mnie systematyczność - gdy nie było Cię w poniedziałek na lekcji, to we wtorek miałaś sprawdzony zeszyt - czy jest uzupełniony i pracę domową z poniedziałku - z reguły praca domowa u niej była co najmniej ze trzy razy dłuższa, niżeli to co zrobione było na lekcji i zawierała jedno zadanie z gwiazdką, po którego zrobieniu doznawało się piętkę, ale jeśli nie podjęło się go wcale, to można było liczyć co najwyżej na 3=, chociażby inne zadania zrobione były na 5! Mało tego, w ten wtorek, wzięty byleś kilka razy do tablicy i zrugany za brak wiedzy z wczorajszej lekcji!
Tak, że mogłeś dostać nawet kilka pał w jeden dzień za brak systematyczności i nie obchodziło ją, że byłeś chory, czy coś tam - od czego masz kolegów mawiała - powinni Ci pomóc nadrobić te zaległości w chorobie!
Co, jak co, ale miała prawdziwy dar do nauczania - gdy uważałaś na lekcji, to takie zadanko z gwiazdką rozwalałaś w parę minut, tyle żeby do niego dojść trzeba było najpierw obskoczyć wszystkie inne "nudne zadania" z pracy domowej, których zrobienie zajmowało co najmniej ze 2 godziny!
Pokochałem matematykę, bo była dla mnie taka prosta - wszystko wynikało jedno z drugiego i jeśli znałaś tylko podstawowe reguły, stać Cię było rozkminić najgorszą zagwostkę, co więcej, ciekawiło mnie jaki będzie wynik po jej rozwiązaniu. Nienawidziłem za to przedmiotów humanistycznych, w których nigdy nie wystarczało znać podstaw, trzeba się było wykuć wszystkiego na pamięć, a ja miałem problemy nawet z nauczeniem się prostego wierszyka... a po jego nauczeniu i tak nic się ciekawego "nie odkrywało".

a ja wprost na odwrót lubię nauki humanistyczne ...Czytanie sprawia mi przyjemność i zawsze coś odkrywam... zmusza mnie to do refleksji,rozwija empatie, poszerza zrozumienie siebie i innych

miło sięgnąć po książkę i o czymś miłym i ciekawym popisać Miło też powracać do swych ulubionych bohaterów czysta przyjemność - przynajmniej dla mnie

Nienawidzę książek, a i bohaterów jakichś tam nawet nie mam w ogóle, nie tylko książkowych - sam dla siebie jestem sobie bohaterem. Mam nadzieję, że to nie objaw egoizmu w najczystszej postaci?

Moolion, no nie tak ostro ,,Pitagorasie" , ej bo zaczniesz świecić jak Einstein

ojoj nienawiść to mocne słowo